ODILE,
je
pourrais
lui
donner
la
lettre,
mais,
JE
VOUDRAIS
ETRE
MR
BALZAC
pour
pouvoir
exprimer
mon désespoir
avec
LES
CRAYONS.
Mais
c’est
PEPITO
qui va
m’aider
à te
dire
que
TU
NE
SAURAS
JAMAIS
que
depuis
que tu
es
partie,
je
n’ai
PAS
DE
CHANCE :
LE
P’TIT
BAL
PERDU
…à
jamais.
Pourtant
TOI,
TU ES
MA
MAISON
où je
rassemble
nos
souvenirs :
DU
COTE
DE
L’ALSACE,
A
JOINVILLE
LE
PONT
ou
dans
MON
VILLAGE
AU
CLAIR
DE
LUNE…
MAUBEUGE !
Je
pense
à
LA
BALLADE
IRLANDAISE
qui
nous
avons
fait
A
PIED,
A
CHEVAL
OU EN
VOITURE
et même
A
BICYCLETTE;
POUR
SUR,
on était
heureux,
on
disait
C’EST
LA VIE
DE
BOHEME.
J’espère
QUAND
MEME
te
revoir
pour
te
dire :
NOUS
VIEILLIRONS
ENSEMBLE,
tu
restes
DOUCE,
SI
DOUCE
à mon
souvenir.
Signé
:
FREDO
L'PORTEUR.
MAUD.
|